donderdag 22 november 2012

Not just bread and circuses
Bread Street Kitchen | London

Terwijl ik me aan de lange kronkelende bar nestel en het cocktailmenu bekijk, komt restaurantmanager Luca mij begroeten. Mijn bezoekje aan de Londonse Brasserie Bread Street Kitchen had hij via al Twitter opgemerkt. Attent. Niet lang daarna komt ook de general manager mij de hand schudden, en word ik geïntroduceerd bij bartender Piotr. Bij de gezellige babbel bestel ik een Jasmine Spring (£10). Grey Goose Vodka die met jasmijn werd geïnfuseerd, jasmijnthee en limoensap worden samen met ijs krachtig geshaked en gestraind in een fluitglas dat wordt afgetopt met Prosecco. De stimulerende en opwekkende smaak van de jasmijn combineert perfect met het zuurtje van de limoen en het sprankelend brute van de prosecco. God's gift.

Vanaf de bar heb ik een mooi zicht op de enorme zaak die industrial chic werd aangekleed door Gordon Ramsays vaste interieurarchitect Russell Sage. De combinatie van vintage art-deco elementen in een chique warehouse setting is een winner. De drie lange bars en open keukens aan de ene kant van de zaak zijn voldoende ver weg van de verschillende eetruimtes die door organisch kronkelende lederen banken van elkaar zijn gescheiden. Wie hier eet, heeft niet het gevoel in een mega-zaak terechtgekomen te zijn, alhoewel er op een avond vlot 300 couverts worden bediend. Samen met Barbecoa, het barbecue-restaurant van Jamie Oliver en Adam Perry Lang waar ik de beste herinneringen aan overhoud en dat aan de overkant van de straat gelegen is, is dit het tweede restaurant van deze omvang in de buurt van St. Pauls. En dat er ruimte is voor beide zaken bewijst deze middagservice met 100 à 150 couverts.

Omdat ik al vanaf 12u. post heb gevat aan de bar, zie ik het restaurant langzaamaan vollopen. Als er genoeg buzz en ambiance is, besluit ook ik te verkassen naar mijn tafeltje. Wat me meteen opvalt, is de professionaliteit van het ruim aanwezige zaalpersoneel dat efficiënt wordt aangestuurd door de verschillende managers. Zelf zijn ze overigens ook niet te beroerd om even in te springen, gevallen bestek op te rapen, of een tafel opnieuw in te dekken. Aan tafel word ik meteen, en zonder verdere uitleg, verwelkomd met een presentje van de zaak: een lekkere en friszure cocktail die meteen de smaakpapillen openzet. Omdat ik na mijn Jasmine Spring ook nog een Bramble met Hendricks (£8.95) heb gedronken is dit mijn derde cocktail op een half uurtje tijd. Toe maar.

Er worden meteen een aantal zeer lekkere mini-stokbroodjes gebracht samen met de menukaart. De keuze is ruim met zeven koude en acht warme voorgerechten, vier salades die als voor- of hoofdgerecht kunnen worden besteld, veertien hoofdgerechten, zes bijgerechten, negen desserts en twee dessertcocktails. Ik laat mijn oog direct vallen op de oesters met komkommer en bieslookvinaigrette (£12.50), maar die blijken vandaag niet van voldoende kwaliteit te zijn om te serveren. Een recente storm op de Noordzee zou hiervoor verantwoordelijk zijn. Ik vraag dan maar aan mijn waiter Marco wat ik zeker moet proeven en hij raadt mij de filet van wrakbaars met avocado, mierikswortel en gember aan (Stone bass fillet with avocado, horseradish and ginger - £10.00). Het siert hem dat hij het een na goedkoopste voorgerecht suggereert. Na een korte wachttijd wordt mijn voorgerecht geserveerd uit de open keuken achter mijn rug. Ik krijg een mooi bord waarop de friszure smaak van de poepverse en flinterdun gesneden baarsfilet en de gepekelde gember diepte krijgt door de scherpte van mierikswortel. De zachte avocadocréme zorgt voor een mooie smaakbalans. Een lekkere opener.

Ongevraagd wordt mij een tweede voorgerecht ingezet. Aangeboden door chef Erion Karaj die blijkbaar ook al van mijn aanwezigheid op de hoogte is. De pint London Pride (£4.50) die ik heb laten aanrukken past perfect bij de vier ferme kippenvleugeltjes die in de houtoven zacht werden gegaard in een dikke en kleverige tamarindesaus met verse koriander en lenteuitjes (Tamarind spiced chicken wings, spring onions and coriander - £8.00). Heerlijk fingerfood. En dat heeft ook Marco opgemerkt die tussendoor mijn servet komt verversen.

Als hoofdgerecht voel ik wel wat voor het traaggegaard buikspek van het Dingley Dell varken uit Suffolk. (Slow-roasted Dingley Dell pork belly & spiced apple sauce - £16.00). Omdat ik geen fruit bij mijn maaltijd lust, laat ik de appelmoes vervangen door winterbonen met rozemarijnboter (Winter beans with rosemary butter - £3.50) en daarbij neem ik ook nog handgesneden frieten (Hand-Cut Chips - £3.50). Mijn blijkbaar vreemde keuze wordt nog eens door de manager gecheckt; de spiced apple sauce blijkt een topper in het restaurant te zijn. Maar ik pas. Het smakelijke buikspek met krokante korst is ook gegaard in de houtoven en is botermals. Voor wie al twee voorgerechten op heeft is de portie aan de forse kant. Het winterassortiment boontjes zorgt voor een aangename aanvulling, maar de overigens perfect krokantgebakken dikke frieten had ik gerust achterwege kunnen laten. Het valt me overigens op dat er nooit een peper- en zoutvat op tafel komt. Maar dat hoeft ook niet, het eten is mooi afgekruid.

Na deze, zeg maar copieuze, maaltijd kan ik het toch niet laten even de dessertenkaart te bekijken en voor ik er erg in heb, is de chocolademoelleux met muntijs al besteld (Chocolate fondant & mint chip ice cream - £8.50). Ik neem er geen bijpassend dessertwijntje bij om mijn alcoholniveau wat te laten zakken. Maar dat is buiten de waard gerekend. Letterlijk. Want manager Luca brengt met een dessertcocktail van de zaak om het kwartiertje te overbruggen dat de moeulleux in de oven moet. De Bread Street Chocolate (£8.50) is een vanillevodka die geshaked werd met gesmolten witte chocolade en crème de cacao en doet uitstekend dienst als overgang naar het dessert dat strak wordt gepresenteerd. De combinatie van muntijs met de perfecte, en dan bedoel ik ook dé perfecte chocolademoelleux, is op en top Brits.

Om het helemaal af te ronden, drink ik nog een Darjeeling thee (£3.50) en betaal daarna met de glimlach £73.07 (waarvan £8.12 voor de bediening). Zonder de dranken en de thee is dat £38, wat zeer redelijk geprijsd is voor de kwaliteit die op het bord komt. Reken daar het interieur en de vriendelijkheid van het personeel bij, en dit is een topadres in London. En ik schrijf dit niet alleen omdat ik zo goed gesoigneerd werd. Daar kijk ik heus wel doorheen.

[Edward Vanhoutte]

Datum bezoek: 15 november 2012

Bread Street Kitchen - Erion Karaj & Gordon Ramsay | Bread Street 10 | EC4M 9AJ London | UK | +44 20 3030 4050 | van maandag tot vrijdag van 7u. tot 23u. en zondag van 11u. tot 20u. | http://www.breadstreetkitchen.com | T: @breadstkitchen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten